Η σειρά The Witcher είναι βασισμένη και εμπνευσμένη από τα μυθιστορήματα του Πολωνού συγγραφέα Andrej Sapkowski.
Οι Witchers ( στα πολωνικά Wiedźmin) είναι κυνηγοί τεράτων οι οποίοι ,υπό ειδική εκπαίδευση και μεταλλάξεις, αναπτύσσουν υπεράνθρωπες ικανότητες για να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις.
Το πρώτο video game με πρωταγωνιστή τον Geralt of Rivia εμφανίστηκε το 2007 από τη CD Projekt Red, ακολούθησε το The Witcher 2: Assassins of Kings το 2012 και τέλος το The Witcher 3: Wild Hunt το 2015. Κατά τα ενδιάμεσα έτη έχουν εκδοθεί mobile games, flash games αλλά και επιτραπέζιο παιχνίδι βασισμένο στη σειρά. Και για να μιλήσουμε και με νούμερα μέχρι σήμερα η σειρά έχει πωλήσεις που ανταπεξέρχονται πάνω από 8 εκατομμύρια παγκοσμίως σε όλες τις πλατφόρμες.
Με τρεμάμενα χέρια λοιπόν έβαλα το δίσκο, το install μου φάνηκε μία αιωνιότητα και επιτέλους μπορούσα να παίξω το παιχνίδι που περίμενα 3 χρόνια! Το πρώτο πράγμα που σε κατακλύζει όταν ξεκινάει το παιχνίδι είναι μία οπτική καταιγίδα. Πολύ ζωντανά χρώματα, έμφαση στη λεπτομέρεια και ευκρίνεια είναι από τα λίγα πράγματα που θα χαρακτήριζαν τη πρώτη μου εντύπωση. Ο κύκλος μέρα/νύχτα και οι καιρικές συνθήκες είναι κάτι το αξιοσημείωτο καθώς ο κόσμος αντιδρά ανάλογα σε αυτό. Επίσης τα physique και οι αντιδράσεις τόσο στη μάχη όσο κι εκτός είναι πολύ ομαλά και σωστά ( Δεν έχουμε δει χέρι σε περίεργη γωνία και να είναι ακόμα προσκολλημένο σε ώμο!). Παρόλαυτα δεν λείπουν θεματάκια όπως πτώση του framerate, glitches και pop ups των NPCs και διάφορα άλλα τεχνητά προβληματάκια. Η CD Projekt Red βέβαια προσπαθεί να τα διορθώσει με updates. Ωστόσο δεν αρκεί αυτό για χαλάσει την εμπειρία του παιχνιδιού και να ενοχλήσει τον παίκτη.
Εκεί που πραγματικά μας άφησε άναυδους η CD Projekt Red είναι με το μέγεθος του χάρτη. Σκεφτείτε το κόσμο ενός παιχνιδιού open world ( εντάξει το σκεφτήκατε;) και έχετε το χάρτη μίας εκ των τεσσάρων μεγάλων περιοχών του παιχνιδιού. Όπου όλοι έχουν την ανάγκη από τις υπηρεσίες του Geralt ως Witcher και όχι μόνο. Η κυρίως ιστορία είναι κυριολεκτικά ένα Wild Hunt. Δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες καθότι το Spoiler είναι αναπόφευκτο. Εκεί που μας κερδίζει όμως είναι στο πλήθος και την ποιότητα των side quests. Ξεχάστε αποστολές του τύπου μάζεψε πέντε αγριολούλουδα, που σίγουρα υπάρχουν αλλά είναι ένα πολύ μικρό μέρος αυτού. Έχουν περάσει δύο ώρες κι απλά έχεις κάνει ένα side mission ή ένα μικρό τμήμα του! Πλούσιες ιστορίες που εμβαθύνει τις γνώσεις του παίκτη πάνω σε όλο το The Witcher lore, αλλά δεν λείπουν και αποστολές του τύπου "Ήρθε ένας στρατιώτης και μου πήρε το τηγάνι, μπορείς να μου το βρεις;". Αυτό που περίμενα και με δικαίωσε όμως, που μας έχει μάθει από τα βιβλία ο Andrej Sapkowski, είναι τα κλασσικά παραμύθια τροποποιημένα και με μία φρεσκάδα που λείπει από τα μοντέρνα παιχνίδια με μία δόση ωμού χιούμορ και με φανερές τις απόψεις του δημιουργού.
Στο τομέα του gameplay το παιχνίδι είναι πολύ ικανοποιητικό. Όσον αφορά τη μετακίνηση από το ένα σημείο στο άλλο δεν είναι ανάγκη να ξεποδαριαστεί ο Geralt. Το πιστό του άλογο, ο Roach, περιμένει ένα σφύριγμα για να έρθει να το καβαλήσει. Σύστημα όμοιο με εκείνο που έχουμε δει και στο Red Dead Redemption. Τα άλογα είναι πολύ όμορφα σχεδιασμένα και σωστά ανατομικά. Εάν επιθυμείτε μπορείτε να πάρετε το πιστό σας άτι και στη μάχη. Στην έφιππη μάχη όμως θα πρέπει να παρατηρήσετε το επίπεδο φόβου του αλόγου, καθώς εάν φοβηθεί πολύ δεν θα διστάσει να ξεφορτωθεί το περιττό βάρος και να το σκάσει. Γιατί όπως καταλάβατε δεν είναι μόνο ο πρωταγωνιστής μας έφιππος! Πέραν του αλόγου όμως μπορούμε να μετακινηθούμε με μικρές βάρκες που βρίσκουμε στα ποτάμια, στις λίμνες και τη θάλασσα. Προσοχή όμως γιατί εάν λάβει αρκετή ζημιά η βάρκα δεν θα αργήσει να πάει να συναντήσει το πυθμένα. Δεν θα μπορούσε να λείπει όμως και το fast travel από ένα τέτοιου μεγέθους παιχνίδι όπου γίνεται με τη χρήση Signposts που συναντάμε σε κάθε χωριό, πόλη ή σημείο ενδιαφέροντος.
Μάχη και Ανάπτυξη Χαρακτήρα
Είναι από τα σημεία όπου έχει δοθεί μεγάλη σημασία και το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Ο Geralt έχει στο οπλοστάσιό του πέραν των δύο σπαθιών του ( ένα από ασήμι για τα τέρατα κι ένα από ατσάλι για ανθρώπους και κτήνη), έξι signs ( γρήγορα και εύκολα ξόρκια) όπου καθένα έχει ειδική χρήση στη μάχη και μη, μία μικρή αρβαλέστρα και ένα σκασμό από φίλτρα, λάδια και βόμβες.
Ο χειρισμός είναι εύκολος και γρήγορος με πολύ καλό χρόνο αντίδρασης. Ο συγχρονισμός είναι κλειδί σε αυτό το παιχνίδι. Υπάρχουν τέσσερις διαφορετικοί τρόπο για να γλιτώσετε από το να πάθετε ζημιά ( πέντε εάν υπολογίσουμε και το sign Quen) στη μάχη. Μπορείτε να κάνετε parry ( ή διαφορετικά block), counter attack ( block τη τελευταία στιγμή πριν σας χτυπήσουν), dodge και dodge roll. Ο ρυθμός της μάχης είναι πολύ γρήγορος και πρέπει να εναλλάσσετε μεταξύ fast, heavy επίθεσης ή sign ανάλογα τον αντίπαλο και να αποφεύγετε ταυτόχρονα τις επιθέσεις τους. Εδώ πρέπει να αναφέρουμε και τη τεχνητή νοημοσύνη. Οι αντίπαλοι δεν περιμένουν τη σειρά τους και δεν θα ντραπούν να σας περικυκλώσουν, να σας επιτεθούν πολλοί μαζί ή να εκμεταλλευτούν το παράθυρο που άφησε ένας σύντροφός τους για να σας χτυπήσουν. Φυσικά σε πιο μεγάλα επίπεδα οι πρώτοι εχθροί δεν αποτελούν πρόβλημα αλλά δεν παύει να μπορούν να σας σκοτώσουν. Μία απροσεξία και θα βρεθείτε γρήγορα σε δύσκολη θέση. Το alchemy φαίνεται ιδιαιτέρως χρήσιμο στη μάχη καθώς μπορείτε να πιείτε κάποιο φίλτρο που έχετε φτιάξει για να αναπληρώσει χαμένους πόντους ζωής ή φίλτρο που ανεβάζει τη ζημιά που κάνετε για να πετσοκόψετε πιο γρήγορα τον εκάστοτε αντίπαλο. Και μιας και το αναφέραμε δεν λείπουν από το παιχνίδι τα finishing moves. Ζωντανά, βίαια χωρίς να χαλάει η ροή της μάχης. Όπως ακριβώς μας αρέσει!
Όσον αφορά την ανάπτυξη του χαρακτήρα ερχόμαστε να αντιμετωπίσουμε πολλά διλήμματα. Το σύστημα ανάπτυξης έχει περιορισμένο αριθμό skills που μπορούμε να έχουμε ενεργά. Πράγμα που σημαίνει ότι οποιαδήποτε στιγμή μπορούμε να αλλάξουμε το skill set μας ανάλογα τη περίπτωση. Για να μπορούμε να ξεκλειδώσουμε skills πρέπει να ξοδέψουμε ability points που όπως καλά μαντέψατε παίρνετε ένα για κάθε level up. Αλλά υπάρχουν διασκορπισμένα στο χάρτη Places of Power όπου στη πρώτη σας επίσκεψη σας ανταμείβουν με ένα ability point. Προσοχή γιατί τέτοια σημεία δεν προσελκύουν μόνο τον πρωταγωνιστή μας!
Όταν όμως ερχόμαστε στα αντικείμενα σε ένα RPG που σέβεται τον εαυτό του δεν μπορούμε να αφήσουμε απέξω το Crafting και το Alchemy. Για το crafting πρέπει να βρούμε τα κατάλληλα υλικά ή να τα δημιουργήσουμε από άλλα για να μπορέσουμε να κατασκευάσουμε διάφορα καλούδια που θα μας είναι χρήσιμα. Αυτό γίνεται εαν έχουμε και τα κατάλληλα σχέδια και έναν smith ικανό να τα φτιάξει. Κλασσική συνταγή τέτοιων παιχνιδιών που έχουμε μάθει και εμπιστευόμαστε. Δεν ισχύει το ίδιο όμως για το Alchemy. Alchemy made easy!
Τέλος στο συνεχόμενο πρέπει να ξαναφτιάξω τα potion που ήπια γίνεται αυτόματα κατά το meditation εαν έχετε στο inventory σας δυνατό αλκοόλ ( alcohest το όνομα του αντικειμένου). Οτιδήποτε κατασκευάζετε με alchemy χρειάζεται να το κάνετε μόνο τη πρώτη φορά! Έτσι χάνεται η όλη διαδικασία που έχουμε συνηθίσει αλλά ενισχύεται η πρακτικότητα.
Στο κομμάτι του ήχου η σειρά στους δύο προηγούμενους τίτλους είχε κάνει πολύ καλή δουλειά τόσο στο soundtrack όσο και in game. Το Witcher 3 δεν αποτελεί εξαίρεση σε αυτό το κανόνα. Έτσι έχουμε πολύ ωραία ακουστικά εφέ όπως τη φασαρία στις πόλεις, τον ήχο του ατσαλιού σε ατσάλι ή σάρκα αλλά και την μαινόμενη καταιγίδα. Είμαι από τα άτομα που ένα παιχνίδι κερδίζει για εμένα εάν έχει καλό soundtrack και σε αυτή τη περίπτωση δεν έχω λόγια. Μελωδικό, μαγευτικό, παραμυθένιο και ταυτόχρονα γεμάτο ένταση και νεύρο να σε κάνει να θέλεις να πιάσεις το σπαθί σου και να αρχίσει να κόβεις drowners ( από τους πρώτους αντιπάλους που συναντάμε). Σημείωση εδώ ότι είναι όλο Πολωνικής παραγωγής και σε συνεργασία με τη μπάντα Percival ( ή αλλιώς Percival Schuttenbach) όπου έχουν πάρει το όνομά τους από ένα gnome της σειράς.
Και κάπου εδώ πρέπει να κλείσουμε διαφορετικά θα γράψω ολόκληρο περιοδικό και όχι άρθρο, όπου πάλι δεν θα έχω καταφέρει να καλύψω όλα τα θέματα. Το Witcher 3: Wild Hunt είναι ένα open world action RPG που πολύ καιρό περιμέναμε, επιτέλους ήρθε και ανταπεξερχεται στις προσδοκίες μας. Σε έναν κόσμο που είναι καταπονημένος από τον πόλεμο, όπου κάθε δράση έχει αντίδραση, κάθε επιλογή απρόβλεπτες συνέπειες έρχεστε αντιμέτωποι με προκλήσεις τόσο στη μάχη αλλά και ηθικές. Φυσικά δεν λείπει το χιούμορ και ο ρομαντισμός ( όπως και στους προηγούμενους τίτλους ο Geralt είναι καρδιοκατακτητής και συνεχίζει τις ερωτικές του περιπέτειες και εδώ!). Είναι το παιχνίδι που θα φύγουν πολλές ώρες μόνο και μόνο για να δείτε κάθε γωνία της ιστορίας, τι κρύβει κάτω από κάθε πέτρα και φυσικά τις δυνατότητες του ίδιου του Geralt.
Θα πρέπει να συγχαρούμε και τη CD Projekt Red όπου με αυτό το τίτλο βάζει τα γυαλιά σε όλους με το πόσο ολοκληρωμένο και καλοφτιαγμένο είναι, παρά τα όποια θέματα. Επίσης είναι πολύ βασικό που μια τέτοια παραγωγή εμπιστεύθηκε εγχώριους καλλιτέχνες και ταλέντα για να βγάλει ένα τέτοιο αποτέλεσμα. Από όλους μας ένα τεράστιο Μπράβο.
