Γενικά όταν ένα παιχνίδι, και πόσο μάλλον μια καινούρια σειρά, εμφανίζεται και δημιουργείτε τρελό Hype πριν από την κυκλοφορία του, κρατάω μικρό καλάθι. Το παρελθόν με έχει ραπίσει κατάμουτρα πολλές φορές με ανάλογου είδους προϊόντα. Ειδικά η αγαπημένη Ubisoft το έχει ξεφτιλίσει με τρανά παραδείγματα όπως το Watchdogs και το Assassin’s Creed Unity. Έτσι, παρά την κρυφή μου ελπίδα πως το The Division δεν θα ανήκει στην παραπάνω κατηγορία δεν ήθελα να ενθουσιαστώ και να έχω πάλι να κάνω με ένα μέτριο παιχνίδι κατώτερο των προσδοκιών. Με μεγάλη μου χαρά λοιπόν οι ελπίδες μου δικαιώθηκαν, οι ενδοιασμοί μου εξαλείφτηκαν και τολμώ να πω πως έχουμε να κάνουμε με ένα μικρό διαμάντι.
Η ιστορία του παιχνιδιού διαδραματίζεται στην Νέα Υόρκη του κοντινού μέλλοντος όπου έχει ξεσπάσει επιδημία ενός γενετικά μεταλλαγμένου ιού. Χάος εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα παντού. Πλιατσικολόγοι και συμμορίες εμφανίστηκαν και κατέλαβαν όλη την πόλη και τότε η κυβέρνηση αποφάσισε να ενεργοποιήσει την μυστική οργάνωση The Division. Τα μέλη του Division, είναι εκπαιδευμένοι πράκτορες που είχαν μπει σε κατάσταση αναμονής και ζούσαν τις ζωές τους ως απλοί πολίτες. Και κάπου εδώ είναι που καλούμαστε και εμείς να φτιάξουμε τον πράκτορα μας και να αναλάβουμε καθήκοντα.
Το The Division είναι ένα online multiplayer shooter τρίτου προσώπου. Όσοι έχετε ασχοληθεί με το Destiny θα μπείτε εύκολα στο νόημα, αν και δεν είναι καθόλου δύσκολο να εξοικειωθεί κάποιος με τον τρόπο παιχνιδιού και ανάπτυξης του χαρακτήρα. Εδώ θέλω να επισημάνω πως παρά το ότι το παιχνίδι χαρακτηρίζεται ως online multiplayer, κάλλιστα κάποιος μπορεί να το παίξει και μόνος του σαν να έπαιζε ένα οποιοδήποτε άλλο single player shooter. Το story του παιχνιδιού άλλωστε, παρά τα καθιερωμένα μετα-αποκαλυπτικά κλισέ που περιέχει είναι άρτιο και διασκεδαστικό με μπόλικο ζουμί. Ο χρόνος σας θα αναλωθεί στα main missions, στα side missions και στην dark zone.
Τα main missions του Division είναι που προχωρούν και την ιστορία παρακάτω. Η ευχάριστη έκπληξη είναι ότι εκτός από άκρως διασκεδαστικές, αυτές οι αποστολές αποτελούν και από μόνες τους αφορμή για να παίξει κάποιος το παιχνίδι. Αναφέρω έκπληξη γιατί όλα τα shooters τα τελευταία χρόνια είναι απογοητευτικά σε αυτόν τον τομέα. Και επειδή η σύγκριση με το Destiny είναι αναπόφευκτη... το Division νικάει κατά κράτος. Όπως διάβασα σε ένα πολύ πετυχημένο χιουμοριστικό σχόλιο, το story του Destiny με το ζόρι έφτανε σε μέγεθος ένα side mission του witcher 3! Από την άλλη πλευρά στο παιχνίδι του Tom Clancy θα σας πάρει περί τις 15-20 ώρες να το ολοκληρώσετε, χωρίς να υπολογίζουμε μέσα τα side missions τα οποία είναι απαραίτητα για το leveling up. Η ιστορία του παιχνιδιού είναι πολύ σωστά δομημένη και παρουσιάζεται έτσι ώστε καμία στιγμή δεν θα αναρωτηθείτε γιατί κάνετε αυτό που κάνετε. Οι NPCs του παιχνιδιού θα σας ενημερώνουν για το υπόβαθρο και το αντικείμενο κάθε αποστολής σας βελτιστοποιώντας την αίσθηση ότι υπάρχει ένας σκοπός πίσω από τις ενέργειες σας. Βέβαια δεν είναι όλα τόσο όμορφα και αγγελικά πλασμένα. Τα side missions που θα βρείτε άφθονα στο χάρτη σας, από κάποια στιγμή και μετά αρχίζουν και γίνονται επαναλαμβανόμενα και δυστυχώς αυτή η στιγμή δεν αργεί και πολύ. Δεν είναι ότι είναι κουραστικά, απλά νοιώθετε ολοένα και πιο πολύ σαν να παίζεται σε μια ατέρμονη λούπα η οποία διαδραματίζεται σε διαφορετικά σημεία. Μπορεί όλοι οι MMO gamers να είναι συνηθισμένοι με όλο αυτό , δεν παύει όμως να είναι αγκάθι σε αυτά τα παιχνίδια.
Για τα γραφικά δεν θα αναλωθώ σε φανφάρες. Απλά δείτε τις εικόνες. Η δουλειά που έχει γίνει είναι απίστευτη. Το τοπίο της ημιδιαλυμένης Νέας Υόρκης έχει τέτοια λεπτομέρεια που είναι να τρίβεις τα μάτια σου. Ήμουν αρνητικά προκατειλημμένος ότι τα γραφικά που βλέπαμε στα περσινά gameplay trailers δεν θα έφταναν ποτέ στο actual περιεχόμενο και θα υπόκεινταν το καθιερωμένο πλέον downgrade. Σε ένα ακόμα σημείο λοιπόν η Ubi με διέψευσε.
Το character development είναι όμορφα φτιαγμένο έτσι ώστε να μην περιορίζεστε σε ένα class . Μπορείτε πολύ εύκολα αλλάζοντας τον εξοπλισμό σας και διαλέγοντας διαφορετικά abilities να αλλάξετε από αμυντικό παίκτη που μπορεί να δεχτεί μπόλικη ζημιά σε άκρως επιθετικό που να κάνει ζημιά. Αυτό βέβαια προϋποθέτει να έχετε στο backpack σας τον εν λόγω εξοπλισμό και να έχετε ξεκλειδώσει τα abilities. Τα abilities αυτά δεν είναι κάτι το έμφυτο και υπερφυσικό, αλλά έχει να κάνει με την αναβάθμιση κάποιων τομέων της βάσης σας. Πιο συγκεκριμένα στη βάση σας προσπαθείτε να εξοπλίσετε και να βάλετε σε λειτουργία 3 τμήματα. Το medical, που έχει ως σκοπό την θεραπεία του ιού και την περίθαλψη των ασθενών, το security που αφορά την οργάνωση ασφάλειας και την καταστολή των κακοποιών στοιχείων και τέλος το technical, που ασχολείται με την αποκατάσταση των ζημιών και της επικοινωνίας. Όπως καταλαβαίνεται τα abilities που σας δίνει το κάθε τμήμα έχουν να κάνουν και με την ειδικότητα του.
Το κομμάτι του gameplay είναι καλοφτιαγμένο, χωρίς όμως να λείπουν κάποια μικροπροβλήματα. Γενικά η λογική του Division βασίζεται στην κάλυψη πίσω από αντικείμενα και για αυτό έχει προσαρμόσει ένα σύστημα που με το παρατεταμένο πάτημα του Χ μπορείτε να τρέξετε μεταξύ διαφορετικών σημείων κάλυψης. Αν και γενικά αυτό το σύστημα λειτουργεί καλά βρεθήκαμε μερικές φορές εκτεθειμένοι επειδή κουνήσαμε λίγο τον χαρακτήρα μας και αυτός αποφάσισε να σηκωθεί όρθιος στο μέσο του πεδίου μάχης. Βλέπεται δεν υπάρχει κάποιο άλλο κουμπί που να ορίζει στον πράκτορα σας να κάνει crouch με το προαναφερθέν αποτέλεσμα σε κάποια κακή στιγμή. Άλλη μια εντολή που δεν υπάρχει είναι αυτή του άλματος(!) που όμως αντικαθίσταται από το κουμπί Ο. πατώντας το μπορείτε να σκαρφαλώσετε και να υπερπηδήσετε εμπόδια και αν το κρατήσετε πατημένο καθώς τρέχετε, σας δίνεται η αίσθηση του παρκούρ, χωρίς όμως φαντεζί κινήσεις.
Το shooting είναι απολαυστικό και επιβραβευτικό. Το κάθε όπλο έχει το δικό του ‘’βάρος’’ και την ανάλογη αίσθηση. Μπορείτε να εξοπλίσετε τα όπλα σας με αναβαθμίσεις και να τα φέρετε πιο πολύ στο στυλ σας. Οι εχθροί δεν πέφτουν εύκολα και ανάλογα και με το level και τη δυσκολία, μπορεί να νιώσετε ότι κάποιες φορές απορροφούν τις σφαίρες σαν σφουγγάρια. Από την άλλη μεριά το να πετυχαίνετε τη ζώνη με τις χειροβομβίδες του εχθρού και να τον βλέπεται να γίνεται πυροτέχνημα είναι πάντα διασκεδαστικό. Γενικότερα το AI αν και δεν χαρακτηρίζεται και τέρας εξυπνάδας είναι επίμονο και βάζει τα δύσκολα σε όποιον το λέει η καρδούλα του.
Έγραψα και προηγουμένως πως το παιχνίδι μπορεί να παιχτεί άνετα και σαν single player. Και η αλήθεια είναι πως έπαιξα αρκετή ώρα έτσι. Αλλά όταν με πήρε χαμπάρι ο Δημήτρης και μπήκε να παίξουμε μαζί , η όλη εμπειρία απογειώθηκε. Οι αποστολές αν και γίνονται πιο εύκολες στην προσπέλαση τους είναι σε πολλαπλάσιο βαθμό διασκεδαστικές και αν ποτέ βαρεθείτε το συνεργατικό παιχνίδι... υπάρχει και η... ‘’σκοτεινή ζώνη’’! Η dark zone είναι το κομμάτι του Μανχάταν στο όποιο τα πράγματα γίνονται πραγματικά σκούρα. Οι εχθροί είναι πιο επικίνδυνοι και ουσιαστικά είναι το pvp section. Με άλλα λόγια όταν βαρεθείτε να τα βάζετε μόνο με την A.I. εδώ είναι το μέρος για εσάς.
Δεν θα μακρηγορήσω άλλο με αναλύσεις χωρίς νόημα. Η ubisoft κατάφερε να φτιάξει ένα άρτιο, διασκεδαστικό παιχνίδι , που θα ικανοποιήσει τόσο τους λάτρεις των shooters όσο και εκείνους που ψάχνουν να «καούν» με ένα καλό MMO. Υπέροχα γραφικά, καλοστημένο σενάριο και αξιοπρεπέστατο σύστημα ελέγχου, συνθέτουν ένα πολύ καλό τίτλο.
