Το καινούριο παιχνίδι υπερέχει σε επίπεδο γραφικών και background, σε επίπεδο φωτογραφίας και βέβαια όσον αφορά την επιλογή θέασης σε widescreen. Όπως είπαμε όμως η μεγάλη νίκη είναι ότι καταφέρνει να ξυπνήσει τις παιδικές μνήμες. Το Resident Evil HD διατηρεί το γνωστό μυστήριο, τις ίδιες περιοχές και τους γρίφους και καταφέρνει να μεταφέρει την ίδια φοβερή ατμόσφαιρα του τότε, στις κονσόλες νέας γενιάς
Για τους καινούριους παίκτες του Resident Evil, παίζεις είτε ως Jill Valentine είτε ως Chris Redfield. Είσαι μέλος της ειδικής οργάνωσης S.T.A.R.S. (Special Tactics And Rescue Service) και βρίσκεσαι εγκλωβισμένος σε μια έπαυλη προσπαθώντας να εξιχνιάσεις τις εξαφανίσεις άλλων μελών της οργάνωσης. Τελικά όμως θα πρέπει να αποτρέψεις και τη... δική σου εξαφάνιση. Προκειμένου να δραπετεύσεις καλείσαι να βρεις και να μαζέψεις κοσμήματα και άλλα αντικείμενα και να καταλάβεις πως θα τα χρησιμοποιήσεις. Και βέβαια να επιβιώσεις νικώντας τα ζόμπι τα οποία αν δεν φροντίσεις να κάψεις τα σώματα τους ή να τους δώσεις τη χαριστική βολή, επιστρέφουν δυνατότερα. Για όσους έχουν παίξει τα Resident Evil 5 και 6, να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν έχουν καμία σχέση. Η επίλυση των γρίφων είναι αυτό το οποίο θα περάσετε την περισσότερη ώρα σας να κάνετε και όχι το γάζωμα εκατοντάδων χιλιάδων ζόμπι.
Κάτι ακόμα που έχει παραμείνει ίδιο με το αρχικό παιχνίδι, αλλά ξενίζει με τα σημερινά δεδομένα, είναι ότι δεν ελέγχεις την κάμερα. Κάθε οπτική γωνία ενισχύει το αίσθημα κλειστοφοβίας ενώ στις πιο επικίνδυνες σκηνές έχεις περιορισμένο οπτικό πεδίο. Ακούς για παράδειγμα τα μουγκρητά του ζόμπι που έρχεται από πίσω σου αλλά το μόνο που βλέπεις είναι το χαλί, ο τοίχος και η πόρτα της εξόδου και αυτή είναι η στιγμή που πρέπει να αποφασίσεις αν θα κινηθείς προς τους ήχους για να πολεμήσεις χωρίς να ξέρεις τι ακριβώς θα συναντήσεις ή αν θα το βάλεις στα πόδια. Η κάμερα ενισχύει την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, και σίγουρα με το να είναι στατική διευκολύνει την Capcom για το καλύτερο οπτικό αποτέλεσμα όσον αφορά στις φωτοσκιάσεις και στη φωτογραφία. Αλλά αυτό που κάνει πραγματικά άψογα, είναι να μεταφέρει αυτή την κινηματογραφική, κλειστοφοβική αίσθηση.
Εδώ όμως δημιουργείται και ένα από τα ίσως πιο εκνευριστικά προβλήματα του τίτλου. Επειδή ακριβώς η γωνία λήψης της κάμερας αλλάζει επανειλημμένα, το καινούριο σύστημα χειρισμού θα σας μπερδέψει πολλές φορές. Για να σας δώσω να καταλάβετε τι εννοώ, ενώ πιέζετε τον αναλογικό μοχλό δεξιά για να προχωρήσετε προς μία κατεύθυνση, η κάμερα θα αλλάξει και κανονικά θα πρέπει να πιέζετε προς τα επάνω για να συνεχίσετε προς το ίδιο σημείο προορισμού. Αυτό γίνετε πιο εύκολο να το διαχειριστείτε με το να επιλέξετε το κλασσικό τρόπο χειρισμού, ο οποίος όμως μοιάζει απαρχαιωμένος και σίγουρα δεν θα βολέψει πολλούς και ειδικά τους πιο νέους gamers.
Κατά τ' άλλα το inventory είναι πολύ περιορισμένο και πρέπει συχνά να μεταφέρεις αντικείμενα από το stash στο inventory και ανάποδα με αποτέλεσμα συχνά να ψάχνεις αυτό που χρειάζεσαι απελπισμένα αλλά να μην το έχεις πάνω σου. Επίσης υπάρχουν και αυτά τα animations όταν περνάς από δωμάτιο σε δωμάτιο, όπου βλέπεις το άνοιγμα της πόρτας για κάποια δευτερόλεπτα πράγμα που γίνεται γρήγορα κουραστικό. Τότε ήταν αναγκαίο κακό για να γίνει το απαραίτητο loading του κάθε δωματίου, αλλά τώρα απλώς είναι εκνευριστικό.
Το Resident Evil HD Remake είναι παράδειγμα προς μίμηση για το πώς πρέπει να μεταφέρονται τα παλιά παιχνίδια στις κονσόλες του σήμερα. Δεν πρόκειται για το αψεγάδιαστο παιχνίδι, και θα ήταν άδικο να το συγκρίνουμε με τα παιχνίδια του σήμερα, αλλά μεταφέρει όλη την αγωνία και την ατμόσφαιρα που είχαμε ζήσει το απλοϊκό 1996, σε υψηλή ανάλυση και αυτό ακριβώς είναι που ψάχνεις στο Remake. Να σε κάνει να νοιώσεις όπως τότε.
